با توجه به حقیقت عاشورا و آموختن از قیام امام حسین (ع) به نظرم رسید بخشی از صحبت های حجت الاسلام و المسلمین قرائتی را درباره گناه کتمان حقیقت یادآور بشم.
... اما گناه کتمان،
گناهی است که کسانی که حق را بفهمند و کتمان کنند از همـﺔ گناهان بدتر است
تنها گناهی است که توی قرآن اینطور گفته «یَلْعَنُهُمْ اللَّهُ
وَیَلْعَنُهُمْ اللَّاعِنُونَ البقرة/159 یعنی خدا فرشتهها جن و انس و
ملک، همهشان در طول تاریخ لعنت میکنند به کسی که حق را میفهمد و
نمیگوید. امام صادق(علیه السلام) فرمود
مصداق بارز آن
کسانی هستند که علی را شناختند اما حقایق و فضائل علی را
کتمان کردند. گناه کتمان بدترین و خطرناک ترین گناه است در هیچ گناهی خدا
نگفته که خدا و تمام جن و انس و فرشته در طول تاریخ لعنت میکنند فقط به
یک گناه لعنت میکنند به کسی که حق را میفهمد کتمان میکند. کتمان نکنید،
مرض را که تشخیص نمیدهید راحت بگو که مریض عزیز بلد نیستم، استاد سر کلاس
بگوید راستش را بخواهید بلد نیستم، طلبه توی مسجد بگوید راستش را بخواهید
بلد نیستم، جهلمان را کتمان نکنیم بگوئیم که بلد نیستم اگر هم بلد هستید
باید اعلام کنید که آقا اینجا ظلم میشود، نگو به ما چه حرف بزنیم
روزیمان را قطع میکنند ما بگوئیم اینجا اسراف شد اینجا ولخرجی شد از
کارخانه و اداره بیرونمان میکنند. گناه کتمان گناه خطرناکی است و
بالاترین کتمان، کتمان فضائل اهل بیت و در رأس آن امیرالمومنین بود. تا
اینجا این جلسه بس است.