|
ای آشناترین غزل عارفان سبز |
معشوق دلربای دل عاشقان سبز |
|
دستان روزگار شکوهش شکسته شد |
در پیش دست سبز تو ای قهرمان سبز |
|
در پیشگاه توسن تو چرخ روزگار |
باید به کف مدام بگیرد عنان سبز |
|
ناهید سجده کرد و قمر بوسه زد مدام |
بر آن دو چشم روشن و پولک نشان سبز |
|
تا پر کشیده ای سوی معراج آرزو |
از هم گسست رشته هفت آسمان سبز |
|
تو باب فضل و بخششی و ماه اهل بیت |
ما سر نهاده ایم بر آن آستان سبز |
|
خرگاه این جهان به لوای تو قائم است |
پرچم به دوش وادی جان بر کفان سبز |
|
ما را بده تو باده ای از جام معرفت |
ساقی تشنه کام جگر تشنه گان سبز |
|
ای ماه هاشمی که شد از خون سرخ تو |
صحرای خشک کرببلا بوستان سبز |
|
دانم که روز واقعه در آفتاب حشر |
از بهر عاشقان بزنی سایبان سبز |
|
صد آفرین که بر حرم آل مصطفی |
چون نوکر حسین تو شدی پاسبان سبز |
|
احرام مکه را کفن خویش کرده ای |
روز دهم به قتلگه حاجیان سبز |
|
نام تو با وفا و شجاعت شده قرین |
سیمرغ آشیانه لب تشنگان سبز |
|
صالح نیا ست قاصر اوصاف حضرتت |
ای آشنا ترین غزل عارفان سبز |
|
|
شعر از : خواهرم |
سلام رفیق خوبی وبلاگ خیلی خوبی داری به سایت من هم سر بزن در مورد فروش اکانت رپیدشیر و مگا آپلود هستش خوشحال میشم ببینمت فعلا بای
نمیدانم تو را در ابر دیدم یا کجا دیدم
به هر جایی که رو کردم فقط روی تو را دیدم
تو را در مثنوی، در نی، تو را در های و هو، در هی
تو را در بند بند نالههای بیصدا دیدم
تو مانند ترنم، مثل گل، عین غزل بودی
تو را شکل توسل، مثل ندبه، چون دعا دیدم
دوباره لیلة القدر آمد و شوریدگیهایم
تب شعر و غزل گل کرد و شور نینوا دیدم
شب موییدن شب آمد و موییدن شاعر
شکستم در خودم از بس که باران بلا دیدم
صدایت کردم و آیینهها تابید در چشمم
نگاهم را به دالان بهشتی تازه وا دیدم
نگاهم کردی و باران یک ریز غزل آمد
نگاهت کردم و رنگین کمانی از خدا دیدم
تو را در شمعها، قندیلها، در عود، در اسپند
دلم را پَرزنان در حلقه پروانهها دیدم
تو را پیچیده در خون، در حریر ظهر عاشورا
تو را در واژههای سبز رنگ ربنا دیدم
تو را در آبشار وحی جبرائیل و میکائیل
تو را یک ظهر زخمی در زمین کربلا دیدم
تو را دیدم که میچرخید گردت خانه کعبه
خدا را در حرم گم کرده بودم، در شما دیدم
شبیه سایه تو کعبه دنبالت به راه افتاد
تو حج بودی، تو را هم مروه دیدم، هم صفا دیدم
شب تنهای عاشورا و اشباحی که گم گشتند
تو را در آن شب تاریک، «مصباح الهدی» دیدم
در اوج کبر و در اوج ریای شام ـ ای کعبه ـ
تو را هم شانه و هم شان کوی کبریا دیدم
دمی که اسبها بر پیکر تو تاخت آوردند
تو را ای بیکفن، در کسوت آل عبا دیدم
دلیل مرتضی! شبه پیمبر! گریه زهرا(س)
تو را محکمترین تفسیر راز «انّما» دیدم
هجوم نیزهها بود و قنوت مهربان تو
تو را در موج موج ربنا در «آتنا» دیدم
تو را دیدم که داری دست در دستان ابراهیم
تو را با داغ حیدر، کوچه کوچه، پا به پا دیدم
تو را هر روز با اندوه ابراهیم، همسایه
تو را با حلق اسماعیل، هر شب همصدا دیدم
همان شب که سرت بر نیزهها قرآن تلاوت کرد
تو را در دامن زهرا(س) و دوش مصطفی(ص) دیدم
تنور خولی و تنهایی خورشید در غربت
تو را در چاه حیدر همنوای مرتضی دیدم
سرت بر نیزه قرآن خواند و جبرائیل حیران ماند
و من از کربلا تا شام را غار حرا دیدم
به یحیی و سیاوش جلوه میبخشد گل خونت
تو را ای صبح صادق با امام مجتبی(ع) دیدم
تو را دلتنگ در دلتنگی شامی غریبانه
تو را بیتاب در بیتابی طشت طلا دیدم
شکستم در قصیده، در غزل، ای جان شور و شعر
تو را وقتی که در فریاد «ادرک یا اخا» دیدم
تمام راه را بر نیزهها با پای سر رفتی
به غیرت پا به پای زینب کبری(س) تو را دیدم
دل و دست از پلیدیهای این دنیا شبی شستم
که خونت را حنای دست مشتی بی حیا دیدم
چنان فواره زد خون تو تا منظومهی شمسی
که از خورشید هم خون رشیدت را فرا دیدم
مصیبت ماند و حیرت ماند و غربت ماند و عشق تو
ولا را در بلا جستم، بلا را در ولا دیدم
تصور از تفکر ماند و خون تو تداوم یافت
تو را خون خدا، خون خدا، خون خدا دیدم
.
شعر بینهایت زیبا و با مفهومی بود
برات آرزوی موفقیت دارم